Media

Zelfs een Ezel

Het leven in een klein land heeft zo zijn voordelen. Doortastendheid en een grote mate van eigenwijsheid, waarbij je je weinig aantrekt van wat anderen denken of vinden, behoren dan ook tot onze landsaard.
En dat heeft Nederland, in de tijd dat je als koning of stadhouder nog wat bij kon verdienen aan de piraterij, geen windeieren gelegd.
Nu, in een tijd dat piraterij steeds meer ongewenste legale trekjes begint te krijgen, zelfs cool wordt gevonden en verworden is tot een instrument van vrijheid en bescherming van privacy, is de wereld echter wel wat veranderd. Nederland is niet langer de natie die de wereldzeeën afschuimt, landen leegplundert en hen haar wil oplegt.
In de huidige wereld is Nederland zelf een wingewest geworden, die naar de pijpen moet dansen van een Amerikaanse Academy commissie. Daar is weinig ruimte tot eigenwijsheid. De regels zijn duidelijk en voor iedereen te lezen op het internet.
Laten we het in dit kader niet meer hebben over het feit dat het verstandig is om deze commissie niet te laten bestaan uit mensen met een direct belang in één van de films. Of over het feit dat alle films een gelijke kans moeten krijgen en dat op z'n minst ieder lid, dat mag stemmen, alle films gezien moet hebben.
Belangrijk is, en daar ging het in de afgelopen Oscar soap om, dat de in te zenden film voldoet aan de regels van de Academy. Zijn die regels nu zo moeilijk? Er is tenslotte al een keer eerder een film ingezonden die geweigerd werd. Het simpele antwoord is: nee. Ze veranderen wel af en toe maar eigenlijk zijn ze erg logisch.
Kort gezegd, naast wat andere regels, moet het een film betreffen die een bepaalde periode op gebruikelijke wijze is uitgebracht in dat jaar, met een gebruikelijke campagne.
En dan moet je dus niet te slim willen zijn. Nee, we mogen geen re-edit insturen van Zwartboek waarin we Carice bijna geheel wegsnijden, inclusief haar liedjes, en waarin de hoofdrol nu gespeeld wordt door die arme Duitsers waar we nog wat extra ongebruikt film materiaal van hebben. Ook al wordt deze nieuwe versie tot Cannes toegelaten, krijgt de film een nieuwe Engelse titel en wordt die wederom uitgebracht in Nederland.
Wel doortastend en zeker eigenwijs maar 'a nice try but no cigar' zou Groucho zeggen.
Het proberen kun je niemand kwalijk nemen. Wat wel kwalijk is, is dat een commissie van 12 weldenkende mensen plus Holland Film, zelfs als ze er vriendelijk doch dringend op gewezen worden, er bij blijven om een film in te sturen die niet aan de reglementen voldoet. Halsstarrig hebben ze volgehouden, met hun toch enigszins wereldvreemde koppigheid.
Er hoefde zelfs niet over herstemd te worden. En pas na enige zachte druk van buiten werd op het allerlaatste moment besloten om een reserve film aan te wijzen. Voor het geval dat..
Wat schetst onze verbazing: 1 dag later wordt de oorspronkelijke inzending inderdaad geweigerd en kan die op het laatste moment nog net vervangen worden door de reserve film.
Als het alleen aan onze Oscar selectie commissie en Holland Film had geleden, dan was er wederom geen Nederlandse inzending geweest dit jaar. Volgens Holland Film lag dit natuurlijk niet aan het feit dat de regels niet waren toegepast. Het lag uiteraard aan al die ongewenste aandacht in de vaderlandse media die opgepikt was door de vakbladen Variety en Screen.
Zelfs een ezel zou je zeggen.
Maar nu komt er een nieuw eigen reglement dat alles zal oplossen. Al deze fouten zullen niet meer gemaakt worden want nu is er een wondermiddel. Of we het nu willen of niet, we krijgen een nieuw sector instituut dat, met dit nieuwe reglement en het toeziend oog van datzelfde Holland Film, ervoor gaat zorgen dat deze fouten niet meer gemaakt worden.
Echter, iedereen die iets afweet van automatisering weet dat de fouten die er desondanks gemaakt worden, niet vermeden kunnen worden zolang mensen de pc's blijven bedienen.

Een reglement is mooi maar nog belangrijker is, dat de organisatie die verantwoordelijk is voor de inzending er op toe ziet dat de regels ook op de juiste wijze worden toegepast, en dat de commissie bestaat uit neutrale leden die alle films gezien hebben.
Wellicht iets voor de neutrale Gouden Kalveren jury die het per slot van rekening elk jaar wel lukt om alle films te zien.
Maar realist die ik ben weet ik dat je landsaard niet snel kan wijzigen. Hoewel die andere zanger in een land met weer ander licht was geboren wist hij toch treffend in zijn eigen lijflied deze aard te omschrijven: laat me mijn eigen gang maar gaan, het is altijd zo gegaan.

28-06-2010